วันพุธที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2553

กลับมาอีกครั้ง!!

กลับมาแล้วครับ
สำหรับบทความในบล็อกช่อชมนาดแห่งนี้
หลังจากร้างราไปเนิ่นนาน และดำเนินโดยผิดแผกจากจุดประสงค์ในการเขียนบล็อกนี้
ที่หวังใจว่า จะแต้มสีวรรณศิลป์ให้หอมระรินยวลใจ
แบบเบาๆ ชื่นใจเหมือนกลิ่นดอกชมนาด
แต่โดยเหตุสุดวิสัย บล็อกนี้ก็ถูก"ระบาย"ด้วยเรื่องราวของชีวิตคนคนหนึ่งที่ไม่ค่อยจะเป็นวรรณศิลป์นัก
"กลับมาแล้วครับ"
และพร้อมดำเนินตามหัวใจของบล็อกนี้ตามเดิม